Lov og Retfærdighed er det første parti til at vinde et parlamentarisk flertal ved valget efter 1989. Hvordan vurderer polakkerne deres handlinger? Har de en chance for at få succes igen næste år? Specielt for dig har vi analyseret undersøgelser udført af IBRIS siden marts 2013. Se, hvordan ændringerne i balancen mellem politiske kræfter i Polen så ud!
Synes godt om os på Facebook og du vil altid være opdateret.
Lov og retfærdighed er stærkere end nogensinde
Som du kan se i grafikken nedenfor, forbliver understøttelsen af PiS mere eller mindre stabil. Kun to gange i den undersøgte periode var støtten til PO højere end det nuværende regerende partis. Det skete i marts 2013 og i perioden fra september 2014 til maj 2015. Det er værd at bemærke, at i kun én IBRIS-undersøgelse blev Lov og Retfærdighed støttet af mindre end 30 % af de adspurgte - 24 % af stemmerne blev opnået i juli 2015, dvs. praktisk talt på tærsklen til valget. Den seneste undersøgelse fra juni 2018 viser, at PiS nyder opbakning fra 32,7 % af vælgerne.
Civic Platform nogle gange bedre, nogle gange værre
Meget tyder på, at PO's vurderinger er begyndt at forbedres siden marts 2017, hvor den nåede op på 29 % støtte. Det var kun bedre i perioden fra oktober 2014 til maj 2015, hvor satserne var over 30 %. Det er dog klart synligt, at siden .Nowoczesna blev grundlagt, jo stærkere Ryszard Petrus parti var, jo svagere blev resultaterne registreret af Civic Platform. Disse tendenser er dog ikke overraskende, for som grundlæggeren af .N selv hævdede, var oprettelsen af dette parti et svar på utilfredshed med PO's aktiviteter.
.Moderne
Miał to być powiew świeżości na polskiej scenie politycznej. W pierwszym sondażu zyskała ponad 8% poparcia, by w kulminacyjnym momencie w grudniu 2015 roku zrównać się z PiS z notowaniami na poziomie 30,2%. Chwilę później jednak nastąpiło “odrodzenie PO” i od tej pory .N zaczyna systematycznie słabnąć. W kwietniu 2016 roku miała poparcie na poziomie 17%, by we wrześniu 2016 roku przekroczyć próg 20%. Ten stan rzeczy utrzymywał się do grudnia 2016 roku, jednak od momentu słynnej “wycieczki na Maderę” Ryszarda Petru, notowania .N zaczęły drastycznie spadać. Już 05.01.2017 roku poparcie spadło do poziomu 13%, by w lutym spaść poniżej 10%. Aktualnie sondaże dla tej partii nie wróżą niczego dobrego, ponieważ oscyluje na granicy progu wyborczego. Wiele wskazuje na to, że zamiast nadziei na “nową jakość” wyborcy .N otrzymali “PO-bis”, tylko znacznie gorzej zarządzaną. Nie pomagają w tym również wewnętrzne konflikty, a także stworzenie nowej koncepcji Ryszarda Petru.
Kukiz'15
Udviklingen af støtte til bevægelsen skabt af Paweł Kukiz var meget lig .Nowoczesnas. De startede med en støtte på 20 %, og det var kort efter det vellykkede præsidentvalg af grundlæggeren af Kukiz'15. I oktober 2015 var det dog halvt så meget, kun 10 pct. Denne bevægelse opnåede en af de laveste rater på 5,3 %, og det skete flere gange - senest den 25.05.2018. maj 15. Meget tyder på, at historien om Kukiz'XNUMX og .N vil ligne hinanden. Begge politiske muligheder står over for lignende problemer. Paweł Kukiz' bevægelse har også interne problemer, flere nøglepolitikere har ændret deres klubfarver (selvom Andurszkiewicz har tilsluttet sig PiS). Det er klart, at sådanne ændringer ikke skaber tillid blandt vælgere, der foretrækker mere stabile partier.
Hvad er det næste?
Wiele się mówi o stworzeniu “wspólnej opozycji”. Proste działanie matematyczne wskazuje, że gdyby partie opozycyjne połączyły siły, to stałyby się równie mocne, co PiS. Gdyby PO, SLD, PSL oraz .N zdecydowały się pójść pod jednym sztandarem, mogłyby liczyć na 46,6% poparcia wedle ostatniego sondażu IBRIS. Tym samym byłoby to o ponad 10% więcej, niż uzyskałby PiS, który w tym samym badaniu mógł liczyć na 32,7% poparcia. Tegoroczne wybory samorządowe są próbą przez wyborami parlamentarnymi w 2015 roku. W wielu miastach wspólnego kandydata wystawiają zarówno PO, jak i .N – tak jak chociażby w Warszawie. Warto jednak pamiętać, że wybory samorządowe rządzą się nieco innymi regułami, niż wybory do Sejmu i Senatu. Wyborcy wykazują większą skłonność na głosowanie na konkretnych ludzi, zaś ich przynależność polityczna pozostaje na drugim planie. Jeżeli nie uda się wypracować porozumienia, by wystartować jako Zjednoczona Opozycja w wyborach w 2019 roku, to należy się spodziewać, że PiS będzie rządziło jeszcze drugą kadencję. Kwestią dyskusyjną pozostanie jedynie to, czy nadal będą mieć większość w Sejmie i z kim ewentualnie musieliby utworzyć koalicję rządzącą.
