Ryszard Riedel jest postacią ikoniczną polskiej sceny muzycznej. Mimo, iż żył zaledwie 38 lat, jego krótki, skrajny – przepełniony bólem i radością, smutkiem i weselem – życiorys zapisał się niezmywalnie na kartach polskiej historii. Każdy Polak zna nieśmiertelne utwory, takie jak: “Naiwne pytania”, w którym śpiewa “W życiu piękne są tylko chwile…”; pieśń o “Whisky” – nazywając ją swoją żoną, czy “Czerwony jak cegła”, gdzie jego wokal rozgrzewa jak piec.
- Вы ищете профессиональные бухгалтерские услуги?
- Телефон: 0047 93982173
- Сервис на польском языке
- Скидки для новых клиентов
- Топнор www.topnor.no
Самоучка с большим талантом
Удивительно, что Рысьек был самоучкой. Именно его харизма и талант кажутся подарком, который и по сей день сделал его одним из величайших художников Польши. Ощущения, которые он оставил в песнях, эмоции, которые ощутимы каждую секунду звука его голоса, заставляют его постоянно трогать сердца поляков даже более чем через два десятилетия после его смерти. Даже Чеслав Немен, который тогда считался королем блюзовой музыки, признался в одном из интервью, что отказывается от этого имени в пользу Ржишарда.
Czytaj другие материалы из этой серии: Чеслав Немен >>>
Практически вся музыкальная жизнь с Джемом
Сын Кристины и Яна Риделей, он почти весь свой музыкальный путь преданно провел с группой Dżem, к которой присоединился, когда ему было всего 17 лет. Он оставался в своих рядах еще 20 лет, до временного отстранения. Это было вызвано невозможностью дальнейшего сотрудничества с тяжелобольным Рышардом. Фронтмен Jam умер, больше не являясь его официальным участником.
Личность и музыка - все Ryszard Riedel
Na kartach kultury i historii zapisał się głównie dziełami muzycznymi. Jednak to kaliber jego osobowości sprawił, że przez niemal dekadę odbywał się “Tyski Festiwal Muzyczny” imienia Ryśka Riedla “Ku Przestrodze” i odbywał się w Paprocanach. Sześć lat później zmieniono nazwę na “Festiwal Muzyczny im. Рысьек Ридель "Ку Прзестродзе" и переехал в Хожув на Марсово поле в WPKiW.
“Ku Przestrodze” i Marek Kotański – założyciel Monaru
Интересен тот факт, что с самого начала фестиваля его посетил Марек Котаньски - основатель Monar - одного из крупнейших польских институтов в мире, занимающихся противодействием наркомании, бездомности и социальным угрозам.
Музыкальная сцена V Музыкального фестиваля Рысьек Ридель в 2003 году в Тыхы-Папроканах. Источник: Wikimedia Commons.
Рышард Ридель в культуре
Nakręcono o nim kilka filmów dokumentalnych: “Dżem”, “Sen o Victorii” i “Się macie ludzie” oraz opisywano go w licznych książkach. Nasz bohater żył w rozerwaniu pomiędzy dwoma krańcami dualizmu: wolności i zniewolenia, radości i cierpienia, wielkości i słabości, życia i śmierci… Ryszarda cechowała wrażliwość, której efekt mogliśmy zaobserwować podczas jego występów na żywo. Były one istnym spektaklem, niczym gladiatora walczącego z życiem w nałogu na scenie, która okazała się być areną śmierci.
Он предостерег от наркотиков
Одной из главных нитей в жизни Ридла была зависимость. Несмотря на его постоянный кайф, он не прославлял его и не был его сторонником - скорее, жертвой. Он предостерег от наркотиков и любых стимуляторов. Боль, печаль и страдание, которые, казалось, были основой его работы, были и по сей день являются предупреждением о глубине зависимости. То же, что и биография Рышарда.
Biograficzny film fabularny Jana Kidawy-Błońskiego – “Skazany na Bluesa” opisuje życie artysty świetnie ukazuje problem. Wyraźnie widać to szczególnie w scenie, w której będący u szczytu kariery, mający świat u stóp Rysiek, pada na kolana przed dilerem, któremu oferuje obrączkę ślubną za kolejną dawkę narkotyku. Przy czym dzieje się to w momencie, gdy każda następna jest kolejnym gwoździem do jego trumny.
Рышард Ридель - вечно жив в памяти родственников
Он был отцом двоих детей: младшей дочери Каролины Малгожаты и сына Себастьяна, который продолжает дело отца, поет в ансамбле Cree, имя которого придумал сам Рышард. Команда начала работать со старыми соратниками своего отца, что еще больше приближает нас к его бессмертному теплу.
Na cześć oraz w hołdzie pośmiertnie powstało mnóstwo utworów oraz płyt poświęconych jego osobie, przez czołowych przedstawicieli sceny, takich jak: Oddział zamknięty, Budka Suflera, SBB, TSA, Nocna Zmiana Bluesa, czy Gang Olsena. Jednym z najwspanialszych projektów upamiętniający postać RR był “List do R. na 12 głosów.” Dżemu, gdzie na 3-płytowym albumie utwory Ryszarda wykonują tacy wybitni artyści jak: Czesław Niemen, Wojciech Waglewski, Tadeusz Nalepa, czy Krystyna Prońko.
“Ostatni hippis”
Sam Ryszard fascynujący się dalekim wschodem i przygodami ‘Ostatniego Mohikanina’, przez światowy, prestiżowy magazyn Rolling Stones został okrzykniety ‘Ostatnim hippisem’ naszych czasów. Był niewątpliwie głosem swojego pokolenia, ikoną kultury buntu oraz filarem nurtu, któremu nadawał bieg. Odpowiedzialny za współtworzenie tak ważnych albumów dla polskiego rocka jak “Cegła”, “Detox”, czy “Zemsta nietoperzy”. Twórcą ponadczasowych utworów jak: “Wehikuł czasu”, “List do M”, “Naiwne pytania”, “Jak malowany ptak”, “Autsajder”, “Skazany na bluesa”, czy “Sen o Victorii”.
“W życiu piękne są tylko chwile… Tylko ja i Ty”
Kojącym wątkiem w historii Ryszarda było niewątpliwie małżeństwo. Jego muza była z nim do końca jego dni, trwając u jego boku na dobre i na złe. Do napisu “W życiu piękne są tylko chwile…” na jego nagrobku, po śmierci ukochanej żony Małgorzaty, gdy złożono ją w grobie męża dodano napis, “tylko ja i Ty”. Była to historia przepięknej miłości, na śmierć i życie. Gdyby Ryszard żył, w tym roku, 7 września obchodzilibyśmy jego 62 urodziny.
