Jeżeli zajmujesz się członkiem rodziny wymagającym szczególnej opieki, możesz liczyć na gminny dodatek pielęgnacyjny. Przyznawany jest on w sytuacjach, w których wsparcie dla chorego bliskiego obejmuje czynności, które w innej sytuacji brałaby na siebie gmina.
Podstawowe informacje
Gminny dodatek pielęgnacyjny zakłada, że urzędnicy dowiedzą się, co mogą zaoferować i udzielą niezbędnych wskazówek, szkoleń i ewentualnych innych usług, które mogą ułatwić opiekę. Warto przy tym zauważyć, iż program uwzględnia wsparcie nie tylko dla rodziców zajmujących się niepełnoletnimi dziećmi. Świadczenia tego typu udzielane są także osobom nie będących prawnymi opiekunami.
Czytaj także: Dodatek pielęgnacyjny w Norwegii – pleiepenger >>>
Co istotne, dodatek pielęgnacyjny jest dopasowywany do konkretnej sytuacji. Urzędnicy oceniają dany przypadek i w konsultacji z opiekunami ustalają optymalną formę pomocy.
Jak ubiegać się o gminny dodatek pielęgnacyjny?
O udzielenie dodatku pielęgnacyjnego można zwracać się bezpośrednio do swojej gminy. Szczegóły dotyczące składania wniosku można uzyskać bezpośrednio w urzędzie. Odpowiednie informacje często są dostępne także na stronach internetowych danej gminy.
Po złożeniu wniosku o gminny dodatek pielęgnacyjny należy oczekiwać pisemnej odpowiedzi. W przypadku odmowy, decyzja powinna zawierać uzasadnienie.
Czytaj także: Dochód pomocniczy w Norwegii – czym jest? >>>
Prawo do odwołania
Każdemu ubiegającemu się o gminny dodatek pielęgnacyjny przysługuje prawo do odwołania. Można z niego skorzystać gdy urzędnicy odmówili przyznania świadczenia lub gdy zdaniem opiekuna jego zakres jest nieodpowiedni. Gmina ma obowiązek udzielić instrukcji dotyczących trybu składania skargi.
Gminny dodatek pielęgnacyjny – szansa na lepsze życie
Norweski system socjalny przewidział różne możliwości udzielania dodatku pielęgnacyjnego dla najbardziej potrzebujących. Dodatkowo gminy przewidują również możliwość udzielenia świadczeń nie tylko dla prawnych opiekunów małoletnich, co jest dodatkowym usprawnieniem. Każdy przypadek oceniany jest indywidualnie, dzięki czemu pomoc taką uzyska każdy, kto jej potrzebuje. Tego typu świadczenia udzielane są również przez NAV i mogą dotyczyć zarówno niepełnoletnich dzieci, jak i osoby po 18. roku życia. Istnieje także szansa na uzyskanie dochodu pomocniczego oraz przyznanie opieki pielęgniarskiej. Wszystko to sprawia, że norweski system opieki społecznej wychodzi naprzeciw potrzebom osób, których stan zdrowia nie pozwala na samodzielną egzystencję.
