UNESCO
Norwegia jest członkiem Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO od 2017 roku, a na ostatnim spotkaniu w tym okresie rozważonych zostanie kilka nowych nominacji na Listę Światowego Dziedzictwa.
Wpis na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO to ogromny prestiż
Lista światowego dziedzictwa UNESCO zawiera najbardziej unikatowe dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe, jakie posiadamy na świecie.
W dniach 16-31 lipca ważne kwestie dotyczące Listy światowego dziedzictwa zostaną omówione na dorocznym posiedzeniu Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO. Spotkanie miało się odbyć w Fuzhou w Chinach, ale będzie w pełni cyfrowe ze względu na pandemię Koranu. Norwegia jest członkiem komitetu wraz z 20 innymi krajami, ale jest to ostatnie spotkanie Norwegii w latach 2017-2021.
– Z wpisaniem na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO wiąże się ogromny prestiż, a dziś na liście przeważa dziedzictwo kulturowe z krajów zachodnich. Dlatego dla Norwegii ważne było zapewnienie, aby nowe zapisy rzeczywiście spełniały surowe wymagania, jakich wymaga miejsce na liście. W okresie prac komisji Norwegia aktywnie przyczyniła się do reformy procesu nominacji, aby to dokładnie zapewnić. Jeśli reforma zostanie przyjęta na tegorocznym posiedzeniu, pozostanie to po nas ważnym kamieniem milowym – mówi minister klimatu i środowiska Sveinung Rotevatn.
Spotkanie w Norwegii. Na ostatnim posiedzeniu w tym okresie komisja rozpatrzy 44 nominacje dla nowych miejsc światowego dziedzictwa
Jako członek komitetu Norwegia nie zgłasza własnych nominacji na Listę Światowego Dziedzictwa. Na ostatnim posiedzeniu w tym okresie komisja rozpatrzy 44 nominacje dla nowych miejsc światowego dziedzictwa. Komitet oceni również szereg raportów o stanie istniejących miejsc światowego dziedzictwa i oceni szereg wyzwań związanych z bezpieczeństwem i zarządzaniem. Swoimi decyzjami Komitet może nałożyć na kraje członkowskie szczegółowe, a czasami inwazyjne wymagania, aby zapewnić ochronę światowego dziedzictwa na całym świecie. Każdego roku państwa członkowskie mogą nominować nowe obiekty o „wyjątkowej uniwersalnej wartości” do wpisu na Listę światowego dziedzictwa. Nominowane tereny należy uznać za tak ważne, że należy je zachować dla przyszłych pokoleń. Norwegia pomogła wzmocnić proces, który kraje muszą wykonać, aby znaleźć się na liście.
Dziś na liście światowego dziedzictwa przeważają obszary z krajów bogatych w zasoby, ważne dziedzictwo przyrodnicze jest niedoreprezentowane
Reforma przyczyni się zatem również do stworzenia bardziej reprezentatywnej i zrównoważonej listy podzielonej według tematów i geografii. Norwegia wierzy, że reforma tego procesu przyczyni się do zwiększenia wiedzy w poszczególnych krajach i zapewnienia równych szans w promowaniu nominacji. Jeśli reforma zostanie przyjęta na tegorocznym posiedzeniu, będzie to jedna z najważniejszych i najbardziej kompleksowych zmian w systemie nominacji.
Riksantikvar Hanna Kosonen Geiran przewodniczy norweskiej delegacji do komisji, której zastępcą jest dyrektor merytoryczna Berit Lein z Norweskiej Agencji Środowiska. W skład delegacji wchodzą również przedstawiciele Ministerstwa Klimatu i Środowiska, Narodowej Rady Dziedzictwa, Norweskiej Agencji Środowiska oraz stałej delegacji Norwegii na Unesco.
Konwencja światowego dziedzictwa to umowa międzynarodowa dotycząca ochrony dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego na świecie
Konwencja światowego dziedzictwa jest najważniejszą umową międzynarodową dotyczącą ochrony dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego na świecie i jedną z najważniejszych umów środowiskowych. Konwencja ma m.in. przyczyniać się do zrównoważonego rozwoju oraz zapewniać pokój i bezpieczeństwo. Konwencja zobowiązuje państwa członkowskie do identyfikowania, ochrony, rozpowszechniania i przekazywania przyszłym pokoleniom najbardziej unikatowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego świata. Lista Światowego Dziedzictwa obejmuje 1121 obszarów kulturowych i przyrodniczych. Norwegia ma osiem wymienionych obszarów.
Komitet Światowego Dziedzictwa jest komitetem eksperckim, a Norwegia pracuje nad decyzjami merytorycznymi, zgodnie z wytycznymi i zasadami konwencji.
Przeczytaj nasz kolejny artykuł: 11 listopada w Oslo…
Spotkanie w Norwegii. Członkami komitetu są następujące kraje:
Australia, Bahrajn, Bośnia i Hercegowina, Brazylia, Chiny, Egipt, Etiopia, Gwatemala, Węgry, Kirgistan, Mali, Nigeria, Norwegia, Oman, Rosja, Saint Kitts i Nevis, Arabia Saudyjska, RPA, Hiszpania, Tajlandia, Uganda.
Norwegia ma osiem miejsc na liście światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO:
– Bryggen w Bergen (1979)
– Urnes stavkirke (1979)
– Røros bergstad og Circumferensen (1980 i rozszerzony w 2010)
– Bergkunsten w Alta (1985)
– Vegaøyan (2004)
– Struves meridianbue – cztery norweskie punkty (2005)
– Vestnorsk fjordlandskap – Geirangerfjorden i Nerøyfjorden (2005)
– Rjukan-Notodden industriarv (2015)
