ROZWÓD: OPIEKA NAD DZIECMI – PRAWO W NORWEGII. 
Rozwód wiąże się z powstaniem wielu wyzwań natury praktycznej. Dotyczy to zarówno sprawowania opieki nad dziećmi, podziału wspólnego majątku, a także spełnienia wszelkich formalności związanych z rozstaniem. Niniejszy artykuł poświęcony jest zagadnieniu opieki nad dziećmi, zaś wszelkie kwestie związane z podziałem majątku poruszone zostaną w kolejnych wpisach.
Za datę końca małżeństwa uznaje się moment, w którym jedna ze stron podejmuje decyzję o wyprowadzce. W takich okolicznościach dochodzi do separacji, którą należy niezwłocznie zgłosić do Fylkesmannen. Pod poniższym linkiem znajdują się wszelkie niezbędne informacje, a także formularze niezbędne w sprawach dotyczących separacji. Warto pamiętać, że pewnych formalności należy dopełnić także po roku trwania separacji, kiedy to strony podejmują decyzję o rozwodzie.ra wszystkie informacje i formularze wymagane zarówno przez separację, jak i rok później przez rozwód.
BARNEFORDELING – PODZIAŁ OPIEKI NAD DZIEĆMI
W przypadku, gdy rodzice posiadają dzieci poniżej 16. roku życia, zobowiązani są do zgłoszenia się na mediacje we właściwym dla miejsca zamieszkania Biurze Ochrony Rodziny (nor. Familievernkontor). Takie spotkanie powinno skutkować wydaniem zaświadczenia o przebytej mediacji rodzinne (nor. Meklingsateest).
ROZWÓD: OPIEKA NAD DZIECMI – PRAWO W NORWEGII
Jeżeli jednak rodzice nie wyrażają zgody na podpisanie umowy na przeprowadzenie mediacji, kolejnym niezbędnym krokiem będzie włączenie do sprawy prawnika. Zgodnie ze standardową procedurą, kontaktuje on się z drugim rodzicem z propozycją rozwiązania, podejmuje również próby dialogu, a także składa propozycje polubownego rozstrzygnięcia sporu dotyczącego sprawowania opieki nad dziećmi. Jeżeli w dalszym ciągu obie strony nie są w stanie dojść do porozumienia w tej kwestii, sprawa trafia na wokandę sądową.
Warto wiedzieć, że możliwość polubownego rozwiązania sprawy dotyczy każdej kwestii. Nie istnieją żadne ograniczenia, jednak podstawową zasadą pozostaje dbałość o dobro dziecka. W celu zrozumienia norweskich reguł dotyczących opieki nad dzieckiem, kluczowe staje się zapoznanie z następującymi definicjami:
Foreldreansvar – Odpowiedzialność rodzicielska
Fast bosted – Stałe miejsce zamieszkania
Delt bosted – Miejsce zamieszkania 50-50
Daglig omsorg – Codzienna opieka
Samværsrett – Prawo widzen
Foreldreansvar
Odpowiedzialność rodzicielska zaczyna obowiązywać automatycznie w sytuacji, gdy rodzice są lub byli w związku małżeńskim. Nie zostaje ona zniesiona nawet w przypadku orzeczenia o rozwodzie. Odpowiedzialność rodzicielska zostaje zniesiona tylko i wyłącznie w wyniku wyroku sądowego. Warto wiedzieć, że dotyczy to wyjątkowych sytuacji, które uzasadniają m.in. następujące okoliczności: ryzyko wywiezienia dziecka za granicę choroba psychiczna, poziom konfliktu pomiędzy rodzicem, a dzieckiem itp.
Fast bosted
Termin „stałe miejsce zamieszkania dziecka” oznacza miejsce, w którym dziecko mieszka z jednym z rodziców.
Delt bosted
Termin ten oznacza pełną swobodę rodziców w podejmowaniu decyzji w zakresie jego miejsca zamieszkania. Mogą również zgodzić się na sytuację, w której dziecko będzie mieszkało w obu domach.
Daglig omsorg
Pojęcie to oznacza rodzica, z którym dziecko mieszka na stałe.
Samværsrett
Termin ten definiuje sytuację, w której możliwości spotykania się rodzica z dzieckiem zostały sądownie ograniczone. W takim przypadku rodzic nie może spędzać czasu z dzieckiem codziennie, jednocześnie nie zostaje ograniczone prawo do kontaktowania się pomiędzy nimi.
KOSZTY
Formalności związane z postępowaniem w sprawie separacji lub rozwodu w Norwegii nic nie kosztują. Opłaty mogą być jednak naliczane w wyniku udzielonej pomocy prawnej, a ta jest niezbędna w przypadku, gdy rodzice nie potrafią sami rozwiązać problemów związanych ze świadczeniem opieki nad dziećmi, ich miejsca zamieszkania itp.
Warto zaznaczyć, że rodzice mogą uzyskać darmową pomoc prawną. Ich dochód jednak nie może przekroczyć 20.000 kr brutto miesięcznie, zaś saldo na koncie nie może być wyższe, niż 100.000 kr. Przy niespełnieniu jednego z tych kryteriów państwo może uznać, że daną osobę stać na wszystkie niezbędne opłaty.
Osoby nie kwalifikujące się do darmowej pomocy prawnej muszą liczyć się z wydatkami. Koszt postępowania sądowego w Norwegii w sprawie separacji lub rozwodu mogą oscylować w granicach 50.000 – 100.000 koron.
Jeżeli potrzebujecie pomocy prawnej w konkretnych sprawach, zachęcamy do kontaktu z 
polskojęzyczną prawniczką z kancelarii prawnej dla Polaków w Norwegii Rettshjelp Bulut & Co AS., która uzyskała wykształcenie w Norwegii. Larysa Kaliuta pozostaje do dyspozycji poprzez: e-mail: [email protected] lub tel. 46232626.
Przeczytaj nasz kolejny artykuł: Separacja w Norwegii
