Szereg państw nadbrzeżnych i podmiotów zajmujących się rybołówstwem dalekomorskim oficjalnie przystąpiło do porozumienia w sprawie Oceanu Arktycznego, które wejdzie w życie 25 czerwca. Porozumienie o zapobieganiu nieuregulowanym połowom w międzynarodowej części Oceanu Arktycznego, bardziej znane jako Porozumienie o Oceanie Arktycznym, zostało podpisane w październiku 2018 r. Obecnie państwa nadbrzeżne: Kanada, Dania, Grenlandia, Norwegia, Rosja i USA oraz połowy na odległość operatorzy UE, Islandia, Japonia, Korea Południowa i wreszcie Chiny ratyfikowały umowę.
– Bardzo się cieszę, że umowa dotycząca Oceanu Arktycznego jest rzeczywistością. Wyraźnie oznacza to, że strony umowy poważnie traktują zarządzanie żywymi zasobami morskimi, które można tam znaleźć – mówi minister rybołówstwa i owoców morza Odd Emil Ingebrigtsen.
Nowa regionalna umowa w sprawie zarządzania rybołówstwem dotyczy tego międzynarodowego obszaru morskiego o powierzchni 2,8 mln km2
Większość Oceanu Arktycznego leży poniżej stanów przybrzeżnych Kanady, Norwegii, Rosji, Stanów Zjednoczonych i Danii w imieniu Grenlandii. Ale w środkowej części Oceanu Arktycznego znajduje się obszar, który jest wodami międzynarodowymi. Ta nowa regionalna umowa w sprawie zarządzania rybołówstwem dotyczy tego międzynarodowego obszaru morskiego o powierzchni 2,8 mln km2 – obszaru większego niż Morze Śródziemne. Państwa przybrzeżne i operatorzy połowów dalekomorskich UE, Islandia, Japonia, Chiny i Korea Południowa podpisały porozumienie mające na celu zapobieganie nieuregulowanym połowom w międzynarodowej części Oceanu Arktycznego.
Umowa ta, jest unikalnym na skalę międzynarodową środkiem zapobiegawczym
Obszar ten jest obecnie pokryty lodem przez większą część roku i nie ma tam połowów komercyjnych. Wraz ze zmniejszeniem pokrywy lodowej w nadchodzących dziesięcioleciach rybołówstwo może stać się możliwe.
-To godne podziwu, że tak wiele krajów zgodziło się na podjęcie działań, zanim pojawi się problem. Umowa jest unikalnym na skalę międzynarodową środkiem zapobiegawczym, ponieważ rozwiązuje problem, zanim on się pojawi, mówi Ingebrigtsen.
Umowa dotycząca Oceanu Arktycznego. Żadna ze stron nie może samodzielnie rozpocząć połowów na Oceanie Arktycznym, bez zgody drugiej strony
Umowa wdraża uznane zasady zarządzania. Nie zabrania połowów komercyjnych w międzynarodowej części Oceanu Arktycznego, ale zobowiązuje strony do niedopuszczania do połowów tutaj własnych rybaków do czasu wprowadzenia międzynarodowych środków zarządzania. Oznacza to, że żadna ze stron nie może samodzielnie rozpocząć połowów na Oceanie Arktycznym, bez zgody drugiej strony. Strony stworzą teraz wspólny program badań naukowych i monitoringu w ciągu dwóch lat, a w ciągu trzech lat uzgodnią zbiór zasad dotyczących próbnych połowów. Okres obowiązywania umowy wynosi 16 lat, z możliwością przedłużenia, jeśli żadna ze stron się temu nie sprzeciwi.
