Rozmawiała Magda Tutka. Foto: Sissel Annett Myklebust. 

Sissel Annett pracuje i mieszka w Moss. Jest norweską artystką wizualną w dziedzinie fotografii analogowej. Jej najnowsza wystawa p.t. Emocjonalna alchemia (Emosjonell alkymi) inspirowana jest rozmowami z dziećmi i dorosłymi, którzy zostali narażeni na różne traumatyczne wydarzenia. Artystka zapytała ich o myśli i uczucia, które towarzyszą temu doświadczeniu. Niektórzy przetworzyli swój ból w głębsze zrozumienie, siłę, rozwój osobisty i uzdrowienie, podczas gdy inni wybrali mroczniejszą refleksję. Fotografie z tej serii były prezentowane na wystawie w Łodzi, a także podczas finałowego koncertu Polskich Dni Filmowych na Cosmopolite Scene w Oslo jesienią 2022 roku.

Tytuł Twojej najnowszej wystawy to “Alchemia emocji”. O czym ona opowiada? Co mówią nam te fotografie?

Sissel Annett:

— Odkąd byłam mała ludzie opowiadali mi o swoich traumatycznych przeżyciach. Zarówno pytani jak i niepytani. Po prostu przedstawiali mi swoje historie, które były bardzo przytłaczające, ale również te miłe, chociaż nie zawsze bardzo przyjemne. Dlatego od zawsze zastanawiałam się, co mogę zrobić z tymi historiami? Czy mogę opowiedzieć je i wyrazić poprzez fotografię? Spędziłam więc wiele lat szukając sposobu, w jaki mogłabym przekształcić to, co dla wielu ludzi było bardzo traumatyczne, w formę fotograficzną. Ale powodem, dla którego zdecydowałam się uczynić je anonimowymi jest fakt, że wiele ludzi przeżywa te same traumatyczne zdarzenia, więc nie chcę identyfikować każdego pojedynczego wydarzenia z konkretną osobą. W ten sposób uczucie, jakie przekazuje zdjęcie jest uniwersalne.

Przekształcasz światło. Przekształcasz ciemność w światło, a u niektórych światło w ciemność. Są ludzie, którzy w tych wydarzeniach pozostają po prostu w ciemności. Nie idą już dalej. Powinni przejść proces uzdrawiania. Zamiast wybrać jasność, wybierają jednak pozostanie w jeszcze większej i głębszej ciemności.

Sissel Annett Myklebust.

A jak przyjęto “Alchemię emocji” podczas wystawy tych fotografii w Łodzi? Może usłyszałaś jakieś konkretne komentarze, które zapadły Ci głęboko w pamięć?

Sissel Annett:

— Na otwarciu w Łodzi było bardzo wielu ludzi, co było dla mnie przytłaczające, ponieważ tak naprawdę znam w Łodzi tylko pięć osób. Ludzie, którzy podchodzili do mnie zastanawiali nad historią kryjącą się za zdjęciami. A gdy opowiadałam im,
co było moją inspiracją do ich stworzenia, otwierali się, dzieląc się swoimi własnymi historiami. I to było dość intensywne odczucie, że ludzie zaufali mi, osobie zupełnie im obcej. Osobie z Norwegii, z zupełnie innego kraju, mówiącej zupełnie innym językiem.Niektórzy nie potrafili dobrze mówić po angielsku, ale poprzez sztukę i język, jakim jest mowa ciała, mowa emocji, byliśmy w stanie się porozumieć w znacznie wyższej formie komunikacji, co było bardzo, bardzo fajne, i to było…

Ludzie podchodzili do mnie i mówili, że widzą w moich zdjęciach tak wiele warstw 

na płaszczyźnie emocjonalnej. “Nie muszę wiedzieć o co w zasadzie chodzi, wystarczy, że jestem w stanie to sobie uzmysłowić,że będę w stanie to poczuć.”

Ogromne gratulacje! Wygląda na to, że naprawdę udało ci się przekazać to przesłanie, że wszyscy jesteśmy ludźmi i wszyscy doświadczamy podobnych uczuć.

Posłuchaj całego wywiadu z Sissel Annett o wystawie jej fotografii p.t. “Alchemia emocji”:

Wywiad powstał przy okazji koncertu premierowego “SARA” w Cosmopolite Scene w Oslo podczas Polske filmdager 2022, gdzie wrażenia muzycznych dopełnił multimedialny pokaz fotografii autorstwa Sissel Annett.

Przeczytaj więcej o projekcie TUTAJ

https://www.polskefilmdager.org/aga-zaryan-trio-pl

NORSK TEKST

Om fotoarbeid fylt med emosjonell alkymi.

Intervju med Sissel Annett.

Intervjuet av Magda Tutka. Oversettelse: Julia Werulik, Oliwia Sztormowska, Alicja Urowska.

Sissel Annett arbeider og er bosatt i Moss. Hun er en norsk billedkunstner som bruker analog fotografiet som sin uttrykksform. I den siste serien som har fått tittelen Emotional Alchemy (Emosjonell alkymi) er inspirert av samtaler med barn og voksne mennesker som har vært utsatt for ulike traumatiske hendelser. I disse samtalene ble de spurt om hvilke tanker og følelser de sitter igjen med. Noen har forvandlet og bearbeidet sin smerte til en forståelse, styrke, personlig vekst og helbredelse. Mens andre har valgt en mørkere refleksjon. Fotografiene fra denne serien ble utstilt i den polske byen Łódź, så vel som fremvist under finalekonserten ved Polske filmdager på Cosmopolite Scene i Oslo i høsten 2022.

Tittelen til din siste utstilling er Emosjonell alkymi. Hva forteller den om og hva forteller disse bildene om?

Sissel Annett:

— Helt siden jeg var liten så har folk fortalt sine traumatiske opplevelser ufrivillig og både frivillig har lagt på seg. De er bare fortalt sin historie som har vært veldig overveldende og både hyggelig og ikke alltid så veldig hyggelig. Så har jeg alltid følt at det. Hva kan jeg gjøre med disse historiene? Forteller de på et fotografisk uttrykk? Så jeg har da brukt mange, mange år på å finne ut av hvordan jeg kan forvandle de historiene som har vært veldig traumatiske for veldig mange mennesker ut til et fotografisk uttrykk. Men grunnen til at jeg har valgt å gjøre de anonyme, er at det er så mange mennesker som opplever de samme traumatiske hendelsene som jeg ikke skal da identifisere hver enkelt hendelse med et ansikt. Så da er det det at følelsen bildet forteller. Universell. Du forvandler lyset. Du forvandler mørke til det lyse og lyse til det mørke hos enkelte. Der er noen som bare forblir i de mørke, ikke hendelsene. De går ikke videre. Det bør skje en healing prosess de. Istedenfor å velge lysere, så velger de å bare være enda mer mørke og dypere i mørket.

Hvordan var mottagelsen på “Emosjonell alkymi” der? Kanskje har du hørt noen spesielle kommentarer som du husker mest fra den tiden?

Sissel Annett:

— Det var jo veldig mange mennesker på åpningen i Norge som var overveldende for meg, siden jeg kjenner bare fem personer i den byen. Mennesker som kom bort til meg og lurte på historien bak bildene. Og når jeg fortalte hva min inspirasjon for de bildene var, så åpnet folk seg om sine egne historier. Det var ganske heftig da og folk viste at de stolte på meg selv om jeg var en fremmed person fra Norge. Helt andre land, helt annet språk. Noen klarte ikke å snakke godt engelsk, men gjennom kunsten og kroppsspråket, det emosjonelle språket, så klarte vi å kommunisere sammen på en mye høyere form for kommunikasjon. Det var veldig okay. Folk kom bort til meg og sa: “Jeg ser jeg ser så mange lag i bildene dine på et emosjonelt plan. Jeg trenger ikke å vite hva det egentlig dreier seg om før jeg klarer å skjønne det. Jeg klarer å føle det.”

Gratulerer så mye! Det høres ut som du virkelig klarte å viderebringe et budskap om at vi alle er mennesker vi alle føler på lignende måte, hvert fall. Og i dag skal fotografiene dine presenteres som sammen med musikk av Aga Zaryan trio. Vår polske jazzsangerinne og det er komposisjoner til Sara, til tekster av Sara Teasdale, amerikansk poet. Hvorfor har du valgt å være med på prosjektet? Og er ikke bildene nok til å fortelle en historie?

Lytt til hele intervjuet med Sissel Annett om hennes fotografiske utstilling “Emosjonell alkymi”:

Intervjuet ble gjennomført i forbindelse med slippkonserten «SARA» på Cosmopolite Scene i Oslo under Polske filmdager 2022 der de musikalske inntrykkene ble beriket med multimedial fremvisning av fotografier tatt av Sissel Annett.

Les mer om prosjektet HER

https://www.polskefilmdager.org/aga-zaryan-trio