Law and Justice ist die erste Partei, die bei den Wahlen nach 1989 eine parlamentarische Mehrheit errang. Wie bewerten Polen ihr Handeln? Haben sie im nächsten Jahr wieder eine Chance, erfolgreich zu sein? Speziell für Sie haben wir die von IBRIS seit März 2013 durchgeführten Umfragen analysiert. Sehen Sie, wie die Veränderungen im politischen Kräfteverhältnis in Polen aussahen!
Liken Sie uns auf Facebook und bleiben Sie immer auf dem Laufenden.
Recht und Gerechtigkeit sind stärker als je zuvor
Wie Sie in der Grafik unten sehen können, bleibt die Unterstützung für PiS mehr oder weniger stabil. Nur zweimal im Untersuchungszeitraum war die Unterstützung für PO höher als die der derzeit regierenden Partei. Dies geschah im März 2013 und im Zeitraum von September 2014 bis Mai 2015. Es ist erwähnenswert, dass Recht und Gerechtigkeit nur in einer einzigen IBRIS-Umfrage von weniger als 30 % der Befragten unterstützt wurde – 24 % der Stimmen wurden im Juli 2015, also praktisch am Vorabend der Wahlen, erhalten. Die jüngste Umfrage vom Juni 2018 zeigt, dass die PiS die Unterstützung von 32,7 % der Wähler genießt.
Bürgerplattform mal besser, mal schlechter
Es gibt viele Anzeichen dafür, dass sich die Bewertungen der PO seit März 2017, als sie 29 % Unterstützung erreichte, verbessert haben. Nur im Zeitraum von Oktober 2014 bis Mai 2015 war es besser, als die Raten über 30 % lagen. Es ist jedoch deutlich zu erkennen, dass seit der Gründung von .Nowoczesna die Ergebnisse der Bürgerplattform umso schwächer ausfielen, je stärker die Partei von Ryszard Petru war. Diese Trends sind jedoch nicht überraschend, da die Gründung dieser Partei, wie der Gründer von .N selbst behauptete, eine Reaktion auf die Unzufriedenheit mit den Aktivitäten der PO war.
.Modern
Miał to być powiew świeżości na polskiej scenie politycznej. W pierwszym sondażu zyskała ponad 8% poparcia, by w kulminacyjnym momencie w grudniu 2015 roku zrównać się z PiS z notowaniami na poziomie 30,2%. Chwilę później jednak nastąpiło “odrodzenie PO” i od tej pory .N zaczyna systematycznie słabnąć. W kwietniu 2016 roku miała poparcie na poziomie 17%, by we wrześniu 2016 roku przekroczyć próg 20%. Ten stan rzeczy utrzymywał się do grudnia 2016 roku, jednak od momentu słynnej “wycieczki na Maderę” Ryszarda Petru, notowania .N zaczęły drastycznie spadać. Już 05.01.2017 roku poparcie spadło do poziomu 13%, by w lutym spaść poniżej 10%. Aktualnie sondaże dla tej partii nie wróżą niczego dobrego, ponieważ oscyluje na granicy progu wyborczego. Wiele wskazuje na to, że zamiast nadziei na “nową jakość” wyborcy .N otrzymali “PO-bis”, tylko znacznie gorzej zarządzaną. Nie pomagają w tym również wewnętrzne konflikty, a także stworzenie nowej koncepcji Ryszarda Petru.
Kukiz'15
Die Entwicklung der Unterstützung für die von Paweł Kukiz ins Leben gerufene Bewegung war der von .Nowoczesna sehr ähnlich. Sie begannen mit einer Zustimmungsrate von 20 % und das kurz nach der erfolgreichen Präsidentschaftswahl des Gründers von Kukiz'15. Im Oktober 2015 waren es jedoch nur halb so viel, nämlich 10 %. Diese Bewegung erreichte mit 5,3 % eine der niedrigsten Quoten und kam es mehrmals vor – zuletzt am 25.05.2018. Mai 15. Vieles deutet darauf hin, dass die Geschichte von Kukiz'XNUMX und .N ähnlich sein wird. Beide politischen Optionen stehen vor ähnlichen Problemen. Die Bewegung von Paweł Kukiz hat auch interne Probleme, mehrere wichtige Politiker haben ihre Vereinsfarben geändert (obwohl Andurszkiewicz der PiS beigetreten ist). Es ist klar, dass solche Veränderungen kein Vertrauen bei Wählern schaffen, die stabilere Parteien bevorzugen.
Co dalej?
Wiele się mówi o stworzeniu “wspólnej opozycji”. Proste działanie matematyczne wskazuje, że gdyby partie opozycyjne połączyły siły, to stałyby się równie mocne, co PiS. Gdyby PO, SLD, PSL oraz .N zdecydowały się pójść pod jednym sztandarem, mogłyby liczyć na 46,6% poparcia wedle ostatniego sondażu IBRIS. Tym samym byłoby to o ponad 10% więcej, niż uzyskałby PiS, który w tym samym badaniu mógł liczyć na 32,7% poparcia. Tegoroczne wybory samorządowe są próbą przez wyborami parlamentarnymi w 2015 roku. W wielu miastach wspólnego kandydata wystawiają zarówno PO, jak i .N – tak jak chociażby w Warszawie. Warto jednak pamiętać, że wybory samorządowe rządzą się nieco innymi regułami, niż wybory do Sejmu i Senatu. Wyborcy wykazują większą skłonność na głosowanie na konkretnych ludzi, zaś ich przynależność polityczna pozostaje na drugim planie. Jeżeli nie uda się wypracować porozumienia, by wystartować jako Zjednoczona Opozycja w wyborach w 2019 roku, to należy się spodziewać, że PiS będzie rządziło jeszcze drugą kadencję. Kwestią dyskusyjną pozostanie jedynie to, czy nadal będą mieć większość w Sejmie i z kim ewentualnie musieliby utworzyć koalicję rządzącą.