Praktyki w Norwegii

Oceń artykuł

Praktyki w Norwegii to tylko jedno z rozwiązań, które pozwolą nam wyjść z bezrobocia. Przetrwać ten ciężki okres pomoże zasiłek dla bezrobotnych, należy jednak spełnić określone warunki, by nabyć prawo do tego świadczenia. Dowiedz się, w jaki sposób norweski system społeczny jest w stanie wesprzeć osoby, które tymczasowo straciły pracę.

Zasiłek dla bezrobotnych w Norwegii

Jeżeli straciłeś pracę, to pierwszym rozwiązaniem, które pomoże nam wyjść z tymczasowych problemów, jest złożenie wniosku o przyznanie zasiłku do bezrobotnych. Najważniejszym kryterium, które daje nam prawo do ubiegania się o to świadczenie, jest przepracowanie ostatniego roku kalendarzowego, w trakcie którego osiągniemy minimum dochodowe. Wynagrodzenie brutto powinno w tym czasie przekroczyć tzw. „wartość G” (wartość podstawowa) o minimum 1,5 raza.

Zmiany w przyznawaniu zasiłku opiekuńczego – dowiedz się więcej >>>

Kryteria przyznania prawa do zasiłku

„Wartość G” jest ustalana każdego roku w maju. Obecnie wynosi 96 883 koron norweskich. W praktyce oznacza to, że prawo do zasiłku bezrobotnych jest nabywane w momencie, gdy w poprzednim roku kalendarzowym zarobimy minimum 145,325 koron norweskich. Drugim niezbędnym warunkiem jest utracenie minimum 50% poprzedniego czasu pracy, czyli utracenie tzw. „podstawy czasowej”.

Jak obliczana jest podstawa czasowa?

Otrzymując prawo do zasiłku dla bezrobotnych w Norwegii należy sprawdzić, ile godzin pracy tygodniowo zostało określonych jako „podstawowy czas pracy”. Jest to kluczowa kwestia z punktu widzenia wypłaty świadczenia w sytuacji, gdy pracujemy w ciągu tygodnia. W takim przypadku przekroczenia połowy określonej podstawy. Jeżeli tak się stanie, to zasiłek nie zostanie wypłacony za dany okres rozliczeniowy.

Związki homoseksualne, a opieka nad dziećmi >>>

Kolejne obliczenie następuje przy następnej karcie meldunkowej. Jeżeli tym razem nie przekroczymy 50% podstawy, świadczenie zostanie nam wypłacone za dany okres. Jednak jeśli wykonywaliśmy określoną pracę w tym miesiącu, to wysokość zasiłku zostanie obniżone o równowartość przepracowanych godzin. Oznacza to w praktyce, że jeżeli np. nasza podstawa czasowa została określone na poziomie 12 godzin tygodniowo, a przepracujemy 6,5 godzin, to zasiłek dla bezrobotnych nie zostanie nam wypłacony za ten okres.

UWAGA! Aby mieć w ogóle prawo do pobierania tego świadczenia, musimy być zarejestrowani jako bezrobotni!

Urlop ojcowski w Norwegii – dowiedz się więcej >>>

Cała Norwegia jest rynkiem pracy

Powyższe warunki nie są jedynymi, które należy spełnić, by uzyskać prawo do zasiłku bezrobotnego. Świadczenie to wypłaca się również przy zachowaniu kryterium gotowości do podjęcia pracy, w tym również poza miejscem naszego zamieszkania. Nawet jeżeli w naszym regionie nie istnieje odpowiednie dla nas stanowisko, to może się okazać, że w innym miejscu można je znaleźć.

Zasiłek ciążowy i becikowe w Norwegii – czytaj więcej >>>

Musimy być również gotowi do podjęcia zatrudnienia w każdej branży, o ile jesteśmy tylko w stanie fizycznie sprostać wyzwaniom. Oznacza to w praktyce, że nawet jeżeli posiadamy wykształcenie wyższe, ale jesteśmy zdrowi, to będziemy musieli być skłonni do tego, by rozpocząć pracę np. na produkcji lub w sklepie.

Zasiłek rodzicielski w Norwegii – czym jest i jak go uzyskać? >>>

Brak doświadczenia? Wsparciem są praktyki w Norwegii!

NAV przewidział również formy wsparcia dla bezrobotnych nawet w sytuacji, gdy brak nam kwalifikacji, zaś pracodawca chce mimo to dać nam szansę zatrudnienia. Wybór jest znacznie szerszy, niż tylko praktyki w Norwegii. Do najpopularniejszych sposobów należą przede wszystkim następujące:

Po rozmowie z pracodawcą i ustaleniu, czy jest możliwość zatrudnienia, ewentualnie zdobycia zawodowych kompetencji, zainteresowana osoba może podjąć praktyki w Norwegii. Jest to „praca” w tych samych godzinach, co w oparciu o umowę o pracę, z tym, że zasiłek nadal jest płacony przez NAV. Ta sama instytucja zwraca środki wynikające z odbycia podróży do pracy. Obowiązek ubezpieczenia należy jednak już do pracodawcy.

Mentor

Jeżeli pracodawca wyznaczy osobę, która ma nam pomóc w zdobyciu niezbędnego przyuczenia oraz kompetencji, a także dostosowania się do nowych warunków pracy, można ubiegać się o refundację godzin, które pracownik na to przeznacza. Refundację taką otrzymuje pracodawca.

Tzw. „lønnstilskudd”

Jeżeli pracodawca chce nas zatrudnić, a ma obiekcje co do naszych kompetencji i umiejętności przystosowania się do nowej pracy, możemy otrzymać pomoc z NAV-u w formie zachęty dla pracodawcy. Jest to refundacja totalnych kosztów naszego zatrudnienia do 50% na czas określony (np. 3 miesiące). Korzyścią dla nas jest fakt, że obowiązuje nas normalny kontrakt, z kolei benefity dla pracodawcy to zmniejszenie kosztów zatrudnienia o połowę. Obowiązuje za to maksymalna granica refundacji, którą ustala NAV wspólnie z pracodawcą i może to być np. 15 000 koron norweskich miesięcznie. Granica jest wyznaczona przez okręgowy oddział NAV-u, który jest odpowiedzialny za ekonomię w danym okręgu.

Tzw. „inkluderingstillskudd”

Czyli zwrot kosztów niezbędnych do naszej praktyki lub pracy. Może to być np. zakup odzieży roboczej czy specjalnego dostosowania miejsca pracy. Refundację taką otrzymuje pracodawca.

Płatny kurs indywidualny, tzw „AMO“.

NAV może zapłacić za niezbędny kurs, którego efektem jest otrzymanie stałego miejsca zatrudnienia. Aby otrzymać taką formę wsparcia, musimy dostarczyć podanie do NAV-u wraz z poświadczeniem od pracodawcy, że istnieje możliwość podjęcia pracy po ukończeniu danego kursu.

Inne kursy

Możemy otrzymać możliwość bezpłatnego uczestniczenia w kursie zawodowym. Uzyskanie dodatkowych kwalifikacji pozwoli nam stać się bardziej konkurencyjnymi kandydatami na rynku pracy. Dla osób z Polski może to być aktualny tzw. „yrkes norsk” – czyli kurs języka norweskiego z praktycznym nastawieniem na poszukiwanie pracy.
Organizowane są również kursy zawodowe, np. przygotowujące do pracy w sklepie, w ochronie czy kursy uprawniająće do kierowania wózkami widłowymi. W takiej sytuacji to NAV płaci za nasze uczestnictwo w takim kursie.

Co, jeżeli nie mamy prawa do zasiłku dla bezrobotnych?

NAV przeprowadza analizę naszego pozwolenia na pobyt i pracę w Norwegii, a także weryfikuje stopień zasiedlenia. Warto wiedzieć, że tzw. „Reisebevis” nie daje nam nieograniczonej możliwości na pobyt i pracę w Norwegii. Jeżeli zapytamy się na policji o tę kwestię, to otrzymamy odpowiedź, że jest to tylko potwierdzenie ważnego dokumentu w Norwegii, a także pozwolenie na pobyt i prace, o ile spełniamy określone warunki. Najczęściej tym warunkiem jest możliwość utrzymania siebie – ewentualnie rodziny – w Norwegii.

Emerytura w Norwegii – kiedy Ci przysługuje? >>>

Jeżeli nie mamy ani pracy, ani dochodów…

Otrzymywanie zasiłku dla bezrobotnych jest spełnieniem tego warunku. Gorzej, jeśli nie mamy ani pracy, ani innych dochodów w Norwegii. Wówczas nie mamy podstaw do dalszego przebywania na terenie tego kraju. Jedyną możliwością jest natychmiastowe znalezienie nowej pracy lub powrót do kraju.

Wyjątek: pobyt dłuższy, niż 5 lat

Inaczej sprawa wygląda, jeżeli mieszkamy w Norwegii dłużej, niż 5 lat, a w tym czasie zdążyliśmy się osiedlić oraz sprowadziliśmy do tego kraju swoją rodzinę. Mamy dom, a nasze dzieci uczęszczają do norweskiego szkoły. W takim przypadku możemy udowodnić stopień zasiedlenia oraz wykazać, że w dalszym ciągu podlegamy dalszej pomocy z NAV-u.

Jeżeli nie mamy prawa do zasiłku, ale przysługują nam powyższe formy pomocy społecznej, otrzymamy środki z NAV-u, czyli tzw, „Tilltakkspenger”. Jest to rodzaj wsparcia osoby aktywnie podnoszącej swoje kompetencje zawodowe. Zwracane są wówczas koszty niezbędnej podróży, opieki nad małym dzieckiem (przedszkole lub SFO), a także koszty utrzymania. Wypłacane są w formie tzw. „dniówki” za każdy dzień aktywności (dotyczy uczestnictwa np. w kursie lub praktykach).