Polonia norweska a prawo jazdy to zagadnienie, które wymaga szerszego objaśnienia. Warto wiedzieć, że istnieją określone formalności, których dopełnienie uprawnia nas do odebrania dokumentu w Polsce. Jak to zrobić? Czy każdy Polak mieszkający za granicą może wyrobić prawo jazdy w Polsce? Wyjaśniamy te kwestie.
Polonia norweska a prawo jazdy – kiedy można?
Polacy mieszkający za granicą mają prawo do wyrobienia prawa jazdy w swojej ojczyźnie. Ustawa o kierujących pojazdami jasno precyzuje, kto jest uprawniony do odbioru tego dokumentu na terenie RP. Mówi o tym art. 11 pkt. 1)-7). Do podstawowych warunków, które mają zastosowanie do każdego kandydata na kierowcę, należą następujące:
- osiągnięcie minimalnego wieku do danej kategorii,
- uzyskanie orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem,
- uzyskanie orzeczenia psychologicznego o braku przeciwwskazań (nie dotyczy kategorii: AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T),
- odbycie szkolenia wymaganego do uzyskania prawa jazdy,
- zdać egzamin państwowy.
Obejrzyj także audycję na ten temat >>>
Miejsce zamieszkania
Z punktu widzenia norweskiej Polonii, najistotniejsze kwestie zawarto w punkcie 5) wspomnianej ustawy. Mowa w nim o:
“5) uprzedzona o odpowiedzialności karnej za zeznanie nieprawdy lub zatajenie
prawdy oświadcza, że jej miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym że:
a) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej przez
185 dni w każdym roku kalendarzowym:
– ze względu na swoje więzi osobiste i zawodowe albo
– z zamiarem stałego pobytu wyłącznie ze względu na swoje więzi
osobiste, albo
b) przebywa regularnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze względu na
swoje więzi osobiste, a jednocześnie, że ze względu na swoje więzi
zawodowe kolejno przebywa w co najmniej dwóch państwach
członkowskich Unii Europejskiej, albo
c) przebywa nieregularnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze względu
na swoje więzi osobiste, ponieważ przebywa w innym państwie
członkowskim Unii Europejskiej w celu wypełniania zadania o określonym
czasie trwania, albo
d) przebywa na terytorium innego państwa ze względu na podjęte w tym
państwie studia lub naukę w szkole”.
Czytaj także: Ubezpieczenie auta w Norwegii – jak to działa? >>>
Powyższy zapis ma kluczowe znaczenie z punktu widzenia możliwości odebrania prawa jazdy w Polsce. W celu lepszego zobrazowania, jak powyższe przepisy mają się do rzeczywistości, najlepiej omówić je w odniesieniu do konkretnych przypadków. Roboczo – kandydata na kierowcę nazwaliśmy “Jan Kowalski”.
Jan Kowalski od roku pracuje w Norwegii, ale za miesiąc wraca do rodziny w Polsce
W takim przypadku Jan Kowalski może odebrać prawo jazdy w Polsce. Spełnia wymogi określone w punkcie c) – pracuje za granicą i bywa nieregularnie na terenie RP, gdzie ma rodzinę. Ma również podpisaną umowę na czas określony. Spełnia tym samym definicję “zadania o określonym czasie trwania”. Pomimo, że nie przebywa na terenie RP przez 185 dni w roku, o czym mowa w punkcie a).
Jan Kowalski studiuje za granicą
W takim przypadku Jan Kowalski również jest uprawniony do odebrania prawa jazdy w Polsce. Spełnia wymogi określone w punkcie d). Pomimo, że nie przebywa na terenie RP przez 185 dni w roku, o czym mowa w punkcie a).
Czytaj także: Rozmawiasz przez telefon za kierownicą? Wkrótce stracisz prawko >>>
Jan Kowalski pracuje za granicą na czas nieokreślony i co weekend jest w domu
Jeżeli Jan Kowalski posiada swoją rodzinę w Polsce (np. żonę i dzieci), pracuje za granicą na czas nieokreślony, jednak regularnie przyjeżdża do RP, to może odebrać prawo jazdy w swojej ojczyźnie. Spełnia bowiem kryteria, o których mowa w punkcie b). Pomimo, że nie przebywa na terenie RP przez 185 dni w roku, o czym mowa w punkcie a).
Jan Kowalski zdecydował się na stałe wyjechać do innego kraju wraz z rodziną
W takim przypadku nie może on odebrać prawa jazdy w Polsce, ponieważ:
- nie przebywa na terenie RP przez 185 dni w roku – punkt a),
- nie przebywa regularnie w Polsce i nie ma rodziny w swojej ojczyźnie – punkt b),
- nie przebywa nieregularnie na terenie RP, nie ma rodziny w ojczyźnie i nie wykonuje czynności zawodowych na czas określony – punkt c),
- nie studiuje i nie uczy się za granicą Polski – punkt d).
Dzieci Jana Kowalskiego mieszkającego w Norwegii
Co ważne – dzieci Jana Kowalskiego, które urodziły się w Norwegii i tam mieszkają, również nie mogą zrobić prawa jazdy w Polsce. Nie spełniają podstawowego wymogu określonego w pkt. 5), który jasno stanowi, że osoba ubiegająca się o wydanie takiego dokumentu musi mieć miejsce zamieszkania na terenie RP. Miejsce zamieszkania zaś definiowane jest jako miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa z zamiarem stałego pobytu (art. 25 Kodeksu Cywilnego).
Czytaj także: Masz Teslę? Przetestujesz za darmo Autopilota 2.0! >>>
Dlatego dzieci Jana Kowalskiego nie mogą odebrać prawa jazdy w Polsce, ponieważ uczą się i pracują w Norwegii i nie istnieje żadna przesłanka, która potwierdzałaby zamiar stałego pobytu w Polsce. Chyba, że przebywają przez 185 dni w roku na terenie RP – wówczas nic nie stoi na przeszkodzie.
Polonia norweska a prawo jazdy
Wszystkie powyższe wyjątki dotyczą osób, które pracują na terenie państwa zrzeszonego w Unii Europejskiej. Polonia norweska a prawo jazdy to jednak zupełnie inna kwestia, ostatecznie Norwegia nie należy do tej organizacji. Jest jedynie członkiem EOG, jednak w ustawie wyraźnie jest mowa o państwach “członkowskich Unii Europejskiej”. W takich okolicznościach Jan Kowalski pracujący w Norwegii nie może odebrać prawa jazdy w Polsce, jeżeli nie przebywał na terenie tego kraju nieprzerwanie przez 185 dni w roku. Tym samym nie może korzystać z wyjątków przewidzianych w pkt. b) i c).
Paradoks prawny
Polonia norweska a prawo jazdy jest swojego rodzaju paradoksem prawnym. W ustawie nie ma mowy o związku posiadanego obywatelstwa, a ubieganiem się o nadanie uprawnień do kierowania pojazdami. Wynika z tego jednoznacznie, że:
- obcokrajowiec przebywający na terenie RP przez 185 dni w roku może odebrać prawo jazdy,
- Polak nie przebywający na terenie RP przez 185 dni w roku nie może odebrać prawa jazdy.
Podobna zależność dotyczy wszystkich innych punktów, o których mowa w art. 11 ustawy o kierujących pojazdami.
Kiedy jeszcze nie odbierzesz prawa jazdy?
Ustawa o kierujących pojazdami przewiduje również sytuacje, w których nie można odebrać prawa jazdy w Polsce. Mówi o tym z kolei art. 12 tego aktu prawnego, zaś dla Polonii w Norwegii szczególne znaczenie ma pkt. 1 ust. 7), który stanowi, że:
“7) która rozpoczęła w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, procedurę wymiany prawa jazdy na krajowe prawo jazdy lub procedurę wydania wtórnika polskiego krajowego prawa jazdy”.
Zobacz treść całej ustawy o kierujących pojazdami >>>
Polonia norweska a prawo jazdy
Polonia norweska a prawo jazdy to temat, który nie jest dostatecznie wyjaśniony polskim emigrantom zarobkowym. Okazuje się, że podjęcie decyzji o wyjeździe w celach zawodowych może mieć swoje konsekwencje prawne – chociażby może poskutkować odebraniem możliwości wyrobienia uprawnień do kierowania pojazdami w Polsce. Paradoksem jest, że prawo to przysługuje np. obcokrajowcowi, który mieszka na terenie RP i przebywa przez 185 dni w roku w naszej ojczyźnie.
Obejrzyj audycję na naszym fanpage’u – prawo jazdy z Polski nie jest ważne >>>
