Permittering to zasiłek dla osób, które okresowo zostały zwolnione. Nie oznacza to jednak ostatecznego wypowiedzenia umowy o pracę. W praktyce permittering oznacza zwolnienie pracownika z obowiązku stawiania się w pracy, zaś z pracodawcy zrzuca obowiązek wypłaty wynagrodzenia na określony czas.
Komu przysługuje permittering?
Aby otrzymać permittering, musisz spełniać wszystkie warunki uprawniające do przyznania zasiłku dla bezrobotnych. W przypadku osób zwolnionych okresowo muszą dodatkowo zaistnieć następujące okoliczności:
- okresowe zwolnienie z pracy musi być spowodowane czynnikami, które są niezależne od pracodawcy,
- pracodawca dołożył wszelkich starań, by uniknąć czasowej redukcji etatów,
- zwolnienie musi być dane na określony czas.
Czytaj także: Świadczenie chorobowe w Norwegii – warunki specjalne >>>
Osoby będące jedynym pracownikiem we własnej spółce
Co do zasady osoba zatrudniona np. na stanowisku prezesa w spółce spełnia wszelkie kryteria definicji „pracownika”. Teoretycznie oznacza to prawo np. do okresowego zasiłku dla bezrobotnych. Dotyczy to również spółek, które zatrudniają tylko jednego pracownika. Pardoksem tej sytuacji jest fakt, że wówczas prezes takiej organizacji występuje przed NAV zarówno jako okresowo zwolniony pracownik, jak i jako pracodawca, który musi udokumentować sytuację w firmie.
Jako pracodawca jesteś zobowiązany do wytłumaczenia NAV co zrobiłeś, by nie dopuścić do okresowych zwolnień. Należy również przedstawić, kiedy zaistniała potrzeba okresowych zwolnień i jakie kroki zostały podjęte, by temu przeciwdziałać. Masz także obowiązek wytłumaczyć, w jaki sposób zamierzasz zadbać o interes przedsiębiorstwa w okresie tymczasowego zwolnienia.
Czytaj także: Zasiłek dla bezrobotnych obcokrajowców – jak to zrobić? >>>
NAV może odmówić
NAV może podważyć zasadność okresowego zwolnienia i nie przyznać zasiłku. Szczególnie, gdy jako jedyny pracownik w spółce zmniejszyłeś swój czas pracy o więcej, niż 80%. W takim przypadku Urząd może mieć wątpliwości co do tego, czy spółka podejmuje odpowiednie działania mające na celu przeciwdziałać kryzysowi. Z punktu widzenia urzędników takie działanie bardziej nosi znamiona wygaszania działalności, niż okresowych zwolnień.
Permittering – jak długo?
Permittering wypłacany przez NAV może trwać do maksymalnie 30 tygodni w ciągu 18 miesięcy. Wyjątkiem jest przemysł rybny, w którym okres ten może trwać do 52 tygodni. Przy czym okresowe zwolnienie liczone jest od nia, w którym pracownik został zarejestrowany jako bezrobotny. Permittering jest również ściśle związany z konkretnym pracodawcą. W praktyce oznacza to, że jeżeli pracownik wykorzystał 30 tygodni zwolnienia okresowego u jednego przedsiębiorcy nie oznacza to, że nie będę mógł wykorzystać tego okresu u innego, o ile zajdzie taka potrzeba.
Czytaj także: Zasiłek chorobowy w Norwegii dla pracowników >>>
Obowiązek kontroli
W czasie okresowego zwolnienia, w którym pracodawca nie płaci Ci wynagrodzenia, to pracodawca jest zobowiązany do kontroli upływu permitteringu. W jego obowiązkach leży również sprawdzanie, kiedy będzie zobowiązany do ponownego wypłacania wynagrodzenia. Z kolei obowiązkiem pracownika jest informowanie przedsiębiorstwo o zaistnieniu wszelkich okoliczności, które mogą mieć znaczenie dla okresu tymczasowego zwolnienia.
Permittering – odrębne zasady
Osoby ubiegające się o przyznanie prawa do permitteringu muszą przestrzegać również odrębnych zasad, a w szczególności następujących:
- Pracownik musi być chętny do podjęcia innego zatrudnienia. Osoba będąca okresowo bezrobotna nie ma wprawdzie takich możliwości podjęcia nowej pracy, jak gdyby została trwale zwolniona. Niemniej NAV może odmówić prawa do zasiłku jeżeli stwierdzi, że pracownik odrzucił ofertę pracy na czas krótszy, niż okres permitteringu.
- Pracownik musi być gotowy do zmiany miejsca zamieszkania.
- Jeżeli dana oferta pracy koliduje z okresowym zwolnieniem, NAV może rozważyć czy jej odrzucenie jest zasadne.
Czytaj także: Nav w Norwegii – na jaką pomoc możesz liczyć? >>>
Komu nie przysługuje permittering?
Istnieją grupy zawodowe, które nie posiadają prawa do pobierania zasiłku dla bezrobotnych w okresie czasowego zwolnienia. Są to następujące zawody:
- pracownicy zewnętrzni, na wezwanie i freelancerzy – jeżeli nie mają podpisanej umowy o pracę, nie mogą być czasowo zwolnieni,
- pracownicy sektora publicznego i instytucji kulturalnych – za wyjątkiem podmiotów zorganizowanych i prowadzonych według tych samym zasad, jak prywatna działalność gospodarcza.
Czytaj także: Dochód pomocniczy w Norwegii – co to jest? >>>
Aby ubiegać się o zasiłek dla bezrobotnych, należy w pierwszej kolejności zarejestrować się jako osoba bezrobotna. Najłatwiej tego dokonać za pośrednictwem portalu Ditt NAV. Warto pamiętać, by niezwłocznie informować Urząd o wszelkich zmianach, które mogą mieć wpływ na nasze prawa do świadczeń socjalnych.
Permittering – czy warto?
Uzyskanie prawa do permitteringu wiąże się z określonymi korzyściami. Przede wszystkim możesz uzyskiwać stały dochód pomimo tego, że czasowo utraiciłeś zatrudnienie. Wysokość zasiłku wynosi 62,4% dochodów brutto uzyskanych w zeszłym roku lub w ciągu ostatnich trzech lat. Jednocześnie nie wygasa Twoja umowa o pracę, w związku z czym okres ten wlicza Ci się w staż pracy. Masz również prawo do korzystania z norweskiego systemu zdrowotnego, ponieważ wciąż pozostajesz zatrudniony.
Nie bez znaczenia pozostaje kwestia możliwości pobierania zasiłków. Permittering może być łączony np. z zasiłkiem opiekuńczym lub rodzicielskim. Jeżeli pobierałeś je w trakcie zatrudnienia, to nie tracisz do nich praw w okresie czasowego zwolnienia. Przywileje te zachowujesz nawet w sytuacji, gdy nie przebywasz na terenie Norwegii, ale tylko jeżeli pracujesz w systemie rotacyjnym, np. 4 tygodnie w pracy i 2 tygodnie w domu.
