Edukacja w Norwegii. Wybór jest ciężki. Dla każdego z nas, a szczególnie dla rodzica, wykształcenie naszego dziecka jest bardzo ważne. Chcielibyśmy, aby szkoła do jakiej poślemy naszą pociechę potrafiła w jak najlepszym stopniu przekazać niezbędną mu wiedzę. Wydobyć z niego to co najlepsze. Chcielibyśmy, aby zajęcia w wybranej przez nas szkole nie traciły cennego czasu na niepotrzebne i nic niewarte przedmioty. Szkoła marzeń prawda?
Jakość szkół
Szkoła o wysokiej jakości edukacji jest marzeniem każdego rodzica, bo nie od dzisiaj wiemy, że dobre wykształcenie wpływa na nasze życie. Obecnie jakość nauki jest najczęściej mierzona standaryzowanymi testami OECD PISA czyli za pomocą Międzynarodowego Programu do Oceny Studenckiej, gdzie poszczególne kraje są w odpowiedni sposób uszeregowane. Oczywiście im wyżej dany kraj znajdzie się na liście tym ta jakość nauki jest wyższa. Tu jednak pojawia się bardzo ważne pytanie, mianowicie, ile jest w tym wszystkim prawdy? Czy aby miejsce na danej liście w 100 % oddaje jakość edukacji w danym kraju?
Edukacja w Norwegii Rankingi, a prawdziwe życie
W Internecie można zderzyć się z lawiną różnych badań, które pokazują na jakim miejscu plasuje się dany kraj w kategorii poziomu edukacji. Takie raporty zazwyczaj budzą w odbiorcach wiele emocji ponieważ wielokrotnie spotykamy się z odmiennym zdaniem samych zainteresowanych. Fakt, że Finlandia plasuje się od dłuższego czasu na pierwszym miejscu tak jak i kraje azjatyckie nie budzi w nas wątpliwości.
Jednak wielu Polaków interesuje poziom nauki w Norwegii, ponieważ to właśnie tam podjęli decyzje życia i wychowywania dzieci. Otóż w 2013 roku odbyła się druga już edycja badań TALIS (Teaching and Learning International Survey), która jest międzynarodowym programem badawczym ukierunkowanym na badanie środowiska uczenia się i warunków pracy nauczycieli. W badaniu wzięło udział ponad 170 tysięcy nauczycieli z 34 krajów i regionów z całego świata. Norwegia niestety nie zajmuje wysokiej pozycji.
Tu oczywiście należy pamiętać, że wyniki badań wcale nie muszą oznaczać, że norweskie szkoły posiadają niski poziom nauczania. W badaniach najczęściej sami nauczyciele odpowiadali na zadane im pytania i to oni niestety zaniżają swoją wartość i swoje umiejętności. Pytanie z czego to wynika? Głównymi zagadnieniami jakie były opracowywane to umiejętność wyjaśnienia uczniowi przez nauczyciela niezrozumiałej mu treści. Oraz, czy nauczyciel potrafi poprawnie formułować pytania do ucznia. Niestety w tych kwestiach zaledwie cztery państwa oceniły się gorzej od samej Norwegii.
Edukacja w Norwegii Czy brak wiary w siebie może przekładać się na naukę?
W badaniach TALIS nauczyciele również byli sprawdzani pod kątem umiejętności angażowania uczniów do pracy i motywowania ich do nauki. Nauczyciele z Norwegii zajęli trzecie miejsce od końca. Jedynie 39 % pytanych odpowiedziało twierdząco, że potrafią efektownie zaangażować ucznia do zajęć. Pan Olaf Aamodt, który był jednym z badaczy biorących udział w projekcie powiedział. To wynika z braku poczucia bezpieczeństwa i wiary w fakt wysokiej jakości wykonywanej pracy. Pojawia się, więc pytanie jak nauczyciel który. Nie jest do końca pewny jakości świadczonej przez niego pracy, może wpłynąć na ucznia i na jego wykształcenie?
Rzeczywistość
Tak jak wspomniałam wcześniej wielokrotnie człowiek spotyka się z zupełnie inną rzeczywistością niż tą, którą przedstawiają raporty, badania, liczby itp. Dlatego nie należy oceniać negatywnie całej norweskiej edukacji na podstawie kilku badań. Ja jednak jestem bardzo ciekawa Waszego zdania i opinii na temat norweskiego szkolnictwa, czy taki „diabeł straszny jak go malują”?
