Raport roczny 2019 Zakażenia przenoszone drogą płciową

Zarazenia wirusem HIV

Trend spadku liczby zgłoszonych przypadków HIV będzie kontynuowany w Norwegii w 2019 r. Szczególnie wśród mężczyzn, którzy uprawiają seks z mężczyznami (MSM) zakażonymi mieszkając w Norwegii. Wśród osób zakażonych heteroseksualnie wskaźniki HIV niewiele się zmieniły. Od 2018 r., Ale zarówno wśród osób zakażonych heteroseksualnie podczas pobytu w Norwegii. Jak i wśród osób zakażonych heteroseksualnie przed przybyciem do Norwegii. Wskaźniki zarażeń HIV spadły w ostatnich latach. I nadal utrzymuje się stabilna, niska zachorowalność na HIV. Wśród osób przyjmujących narkotyki za pomocą strzykawek, kobiet urodzonych w Norwegii i młodzieży. Najbardziej narażeni na zakażenie HIV są nadal MSM i heteroseksualni mężczyźni podróżujący za granicę, zwłaszcza do Azji Południowo-Wschodniej.

Raport roczny 2019 Zakażenia. Rzeżączka

Po kilku latach ciągłego wzrostu częstość rzeżączki wśród MSM nieco spadła w 2019 r., Ale utrzymuje się na wysokim poziomie. Wśród heteroseksualnych kobiet i mężczyzn rzeżączka nadal rosła w 2019 r. Wśród kobiet liczba zgłoszonych przypadków rzeżączki wzrosła dziesięciokrotnie w ciągu 10 lat. Jednak wśród osób zakażonych heteroseksualnie więcej przypadków wykrywa się obecnie wśród kobiet niż mężczyzn. Sytuacja w Norwegii podąża za międzynarodowym trendem, w którym rzeżączka gwałtownie rośnie w wielu krajach zachodnich.

Kiła

Od końca lat 90. Liczba przypadków kiły wśród MSM znacznie wzrosła w Norwegii, i w wyniku tego przypadki zdiagnozowane nieco spadły w 2019 r. Jednak większość MSM jest nadal zarażona poprzez przypadkowy seks w Oslo, jednakże rozwój w ostatnich latach z większą liczbą infekcji w pozostałej części Norwegii, szczególnie w większych miastach, takich jak Bergen, Trondheim i Stavanger, lub podczas wakacyjnych podróży do większych miast europejskich. W szczególności MSM ze środowisk imigranckich i osoby zakażone HIV są narażone na zakażenie kiłą. Wśród heteroseksualnych kobiet i mężczyzn częstość występowania kiły jest obecnie znacznie wyższa. W porównaniu do 10 poprzednich lat, ale w ostatnich latach pozostała dość stabilna. Ostatni przypadek kiły wrodzonej został zgłoszony do MSIS w 2003 r.

Chlamydia

Zgłoszona zapadalność na chlamydię wzrastała corocznie od przełomu tysiącleci do 2008 roku. Pozostawała jednak stabilna z niewielkimi zmianami w ciągu następnych 10 lat. Na przykład w 2019 r. Zdiagnozowano 28 466 przypadków, 534 na 100 000 mieszkańców. Stanowi to wzrost o 6,6% w porównaniu z ubiegłym rokiem i najwyższą jak dotąd obserwacją. W szczególności w ostatnim roku zaobserwowano wzrost w grupie wiekowej 20–24 lata. Liczba badanych w 2019 r. Wyniosła 386,978, co oznacza wzrost liczby badanych o 6,3% od 2018 r. 7,8% badanych zdiagnozowano zakażenie chlamydią w 2019 r.

Lymphogranuloma venerum

Lymphogranuloma venerum (LGV) to infekcja przenoszona drogą płciową spowodowana infekcją innym serotypem (L1, L2, L3) bakterii chlamydii (Chlamydia trachomatis) niż powszechna infekcja chlamydią. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego udostępnia dane z monitorowania LGV od 2012 r. Liczba zgłaszanych przypadków rocznie wahała się od 13–44. W 2019 r. Zgłoszono 27 przypadków LGV w Norwegii, w porównaniu z 44 przypadkami w 2018 r. Wszystkie przypadki w 2019 r. Należały do ​​MSM.

Raport roczny 2019 Zakażenia.