„Od pola do stołu”. Parlament Europejski omówił strategię Komisji Europejskiej na rzecz zrównoważonej produkcji żywności
Parlament Europejski omówił strategię Komisji Europejskiej na rzecz zrównoważonej produkcji żywności. Strategia „Od pola do stołu”. Zdecydowana większość opowiedziała się za pozytywną postawą komisji ds. rolnictwa i środowiska – przejściem na bardziej zrównoważoną produkcję żywności.
„Od pola do stołu”. Zrównoważona produkcja żywności
Poniższy raport został napisany przez Stein Ivar Ormsettrø, radnego ds. żywności w delegacji UE w Brukseli.
Kilka państw członkowskich zauważyło jednak, że nadal nie przygotowano kompleksowej ogólnej oceny skutków strategii. Niektórzy krytycznie odnoszą się również do planów oznaczania zrównoważonego rozwoju i żywienia na froncie opakowania żywności. Są to przede wszystkim ci, którzy obawiają się, że niektóre tradycyjne, regionalne produkty mogą zostać oznaczone jako niezdrowe. Uchwała została podjęta 452 głosami za, przy 76 wstrzymujących się.
Połowa pestycydów i antybiotyków. Strategia Komisji Europejskiej.
Strategia obejmuje zmniejszenie o połowę pestycydów i antybiotyków, ograniczenie stosowania nawozów. KE proponuje zaostrzenie przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt ze stopniowym zaprzestaniem trzymania zwierząt w klatkach. Zaostrzenie przepisów dotyczących obowiązkowego oznaczania wartości odżywczej, znakowanie dobrostanu zwierząt, a także środki mające na celu zmniejszenie spożycia mięsa i wysoce przetworzonej żywności o wysokiej zawartości soli, cukru i tłuszczu. Produkcja ekologiczna musi zostać zwiększona do co najmniej 25% powierzchni. Wdrażanie wspólnej polityki rolnej na szczeblu krajowym musi być ważnym narzędziem do osiągnięcia wielu z tych celów. Parlament zajmuje się również produktami importowanymi. Jest ważne, aby produkty importowane muszą spełniać podobne normy jak produkty UE.
Rolnicy są częścią rozwiązania, a nie przyczyną problemu.
Poglądy wyrażone podczas debaty w Parlamencie:
- Produkcja żywności odpowiada za około jedną trzecią wszystkich emisji gazów cieplarnianych w UE i jeszcze większą część utraty bioróżnorodności. Czas na podjęcie kompleksowych działań jest zatem spóźniony.
- Ograniczając stosowanie pestycydów i promując rozwój przyjaznych dla środowiska alternatyw, możemy powstrzymać redukcję ważnych zapylaczy, takich jak pszczoły.
- Zaostrzając przepisy dotyczące dobrostanu zwierząt. Możemy zmniejszyć cierpienie, które pojawia się za zamkniętymi drzwiami stodoły oraz podczas transportu zwierząt, a także w rzeźniach.
- Inwestując w przejście na dietę bardziej roślinną, możemy ratować zwierzęta przed cierpieniem. Możemy zwalczać choroby związane z żywnością, chronić cenne grunty rolne i bioróżnorodność oraz ograniczać wpływ tego, co znajduje się na naszych talerzach na klimat.
- Zapewniając wyraźniejsze etykietowanie żywności i uczciwą cenę, możemy umożliwić konsumentom dokonywanie bardziej świadomych wyborów dotyczących środowiska, zwierząt i ich własnego zdrowia.
- Zrównoważony wybór musi być jak najbardziej rozsądny.
- Nie możemy przywrócić różnorodności biologicznej, ani odnieść sukcesu dzięki nowym źródłom białka. Jednak jeśli nadal będziemy dotować intensywną hodowlę zwierząt i podpisujemy umowy o wolnym handlu, które przeciwdziałają zrównoważonemu rozwojowi.
- Wymagając podobnego standardu dla produktów importowanych, chronimy naszych rolników przed nieuczciwą konkurencją z innych rynków.
- Powinniśmy przedyskutować, w jaki sposób możemy osiągnąć ograniczenie stosowania pestycydów za pomocą biologicznych alternatyw i innowacji, nowych technik hodowli i technologii cyfrowej. Wszystko to bez zmniejszania plonów i jakości produktów, zwiększania głodu i utraty dochodów przez rolników.
„Od pola do stołu”. Strategia Komisji Europejskiej na rzecz zrównoważonej produkcji żywności
- Naganne jest to, że nie przygotowano kompleksowej, całościowej oceny wpływu strategii zrównoważonego rozwoju.
- Jesteśmy rozczarowani, ponieważ Komisja od kilku miesięcy nie ujawnia informacji.
- Sposób, w jaki obecnie produkujemy żywność, nie jest zrównoważony i nie był zrównoważony od dziesięcioleci. Spożywana przez nas żywność przyczyniła się do zniszczenia gleby i wody. Doprowadziła do stosowania pestycydów, antybiotyków i paliw, a także doprowadziła do wylesiania i emisji gazów cieplarnianych. A najsmutniejsze jest to, że około jedna trzecia jedzenia ląduje w śmietniku. Dlatego musimy działać już teraz.
- Rolnicy są częścią rozwiązania, a nie przyczyną problemu. Chcą przyczynić się do bardziej zrównoważonej produkcji żywności, ale także stawiane im oczekiwania społeczne muszą być osiągalne.
- Większa trwałość musi się opłacać rolnikom. Rolnicy muszą być w stanie utrzymać się ze swojej pracy.
- Rolnicy odczuwają potrzebę coraz większych inwestycji, jednocześnie stając się biedniejsi. Używają więcej pestycydów i nawozów w coraz bardziej erodowanej glebie, której brakuje wody i składników odżywczych.
- Rolnik zostaje sprowadzony do roli ekologa, narzucane są kontrole i cele, które dają dużo zieleni, z ryzykiem faworyzowania importu z krajów spoza Europy.
- Tworzymy prawo na przyszłość milionów rolników bez jasnego wyobrażenia o konsekwencjach, jakie może to za sobą pociągać. Narażamy branżę na wyrafinowany typ rosyjskiej ruletki.
- Zmiana w produkcji żywności wiąże się z większymi zagrożeniami niż szansami. Zdaniem ekspertów doprowadzi to w krótkim i średnim okresie do wzrostu kosztów, ograniczenia produkcji i wzrostu cen żywności.
- Europejska produkcja żywności grozi nadmiernymi środkami z powodu niespójnych przepisów dotyczących pestycydów, antybiotyków i zmian w użytkowaniu gruntów.
Uwagi komisarz ds. zdrowia i bezpieczeństwa żywności Stelli Kyriakides
Kyriakides powiedziała podczas debaty w Parlamencie, że cały świat musi wnieść swój wkład, podejmując działania zapobiegające zniszczeniu naszej planety przez produkcję żywności. Musimy zapewnić przejście do systemu żywnościowego bardziej przyjaznego naturze. Wskazała również, że reforma wspólnej polityki rolnej w UE jest ważnym narzędziem stymulowania transformacji. Przygotowywane obecnie krajowe plany strategiczne będą w stanie wzmocnić producentów surowców i wzmocnić sektor, jednocześnie zmniejszając szkody dla środowiska.
Zmiana w produkcji żywności wiąże się z większymi zagrożeniami niż szansami
Bardziej kompleksowe wspólne przepisy dotyczące dobrostanu zwierząt pojawią się pod koniec 2023 r. Nowe przepisy dotyczące etykietowania żywności pojawią się pod koniec przyszłego roku. Pomogą konsumentom w dokonywaniu świadomych, zdrowych i zrównoważonych wyborów żywieniowych – dodała. Dzięki umowom handlowym i partnerskim, polityce rozwoju, międzynarodowym organom ustanawiającym normy i zielonym sojuszom, UE będzie współpracować ze swoimi partnerami i pomagać tam, gdzie to możliwe, w przyspieszeniu globalnych zmian. Wskazała również, że nowe techniki edycji gatunków mogą przyczynić się do osiągnięcia wspólnych celów. Nie dokonano wyboru co do przyszłej zharmonizowanej unijnej etykiety żywności. Wybór nastąpi po dokładnej ocenie wpływu, szeroko zakrojonych konsultacjach z zainteresowanymi stronami i uzyskaniu doradztwa naukowego.
Odrzuciła również krytykę tajności badania z ocenami wpływu. Powiedziała, że jeśli chodzi o raport techniczny z własnego departamentu badań Komisji, nie chodziło o ocenę wpływu strategii „Od pola do stołu” ani strategii dotyczącej różnorodności biologicznej. Badanie ma ograniczenia w modelowaniu i obejmuje na przykład tylko ograniczony wybór warunków i środków w strategiach. Dlatego ceny wpływu zostaną przeprowadzone ze wszystkimi głównymi inicjatywami ogłoszonymi w strategii „od pola do stołu”.
Komentarz końcowy i ocena. Komisję skrytykowano za wstrzymywanie przez kilka badania w którym analizowano konsekwencje strategii
Debata w Parlamencie była stosunkowo gorąca. Komisję skrytykowano za wstrzymywanie przez kilka miesięcy wewnętrznie ograniczonego badania, w którym analizowano konsekwencje strategii. Nie jest to pełna ocena wpływu, niemniej jednak przez wielu została ona odebrana jako szczególnie naganna, ponieważ od dawna proszono o sprawozdanie.
Wiadomo, że rolnicza organizacja Copa & Cogeca prowadziła działania lobbingowe na rzecz usunięcia celów ilościowych w zakresie redukcji pestycydów i antybiotyków, a także bagatelizowania związku między strategią a wykorzystaniem środków ze wspólnej polityki rolnej. Copa i Cogeca są oskarżane przez niektórych o chęć kontynuowania „biznesu jak zwykle”.
Kilka badań zewnętrznych pokazuje, że strategia doprowadzi do zmniejszenia produkcji żywności w UE i podniesie światowe ceny żywności. Zmniejszona produkcja żywności w UE może również prowadzić do zwiększonej produkcji żywności poza UE, w krajach, w których emisje gazów cieplarnianych są wyższe, a różnorodność biologiczna jest jeszcze bardziej zmniejszona.
Parlament Europejski omówił strategię Komisji Europejskiej na rzecz zrównoważonej produkcji żywności
UE musi wziąć pod uwagę, w jaki sposób europejski system żywnościowy współdziała z innymi systemami żywnościowymi podczas formułowania kompleksowej polityki żywnościowej, aby zapobiegać niezamierzonym negatywnym skutkom poza granicami lub je łagodzić. Niektórzy argumentowali, że UE powinna zatem zamiast tego wykorzystać swoją politykę handlową i rozwojową do inwestowania w ekologiczne technologie rolnicze i zrównoważone rolnictwo, m.in. w Afryce.
Większość parlamentu odmówiła osłabienia strategii. Propozycja usunięcia celu 50% redukcji stosowania pestycydów nie uzyskała większości. Przyjęto jednak wniosek, aby wezwać Komisję do przeprowadzenia rzetelnych ocen skutków przyszłych aktów prawnych. Parlament poparł strategię zdecydowaną większością głosów. Oczekuje się, że strategia będzie miała duże znaczenie dla przyszłej produkcji żywności w Europie.
Zatwierdzenie przez Parlament strategii na rzecz zrównoważonej produkcji żywności jest ważnym kamieniem milowym w ekologicznej zmianie w UE. Celem jest zrównoważony system żywnościowy, który ma pozytywny wpływ na środowisko i pomaga powstrzymać zmiany klimatyczne. Należy odwrócić utratę różnorodności biologicznej. Jednocześnie należy zapewnić wszystkim dostęp do wystarczającej, bezpiecznej i pożywnej żywności. Wkład w rozwój obszarów wiejskich i sprawiedliwy zwrot do wszystkich ogniw łańcucha żywnościowego jest również kluczowy, donosi Stein Ivar Ormsettrø, Rada ds. Żywności przy Delegaturze UE w Brukseli.
Źródło: regjeringen.no
Przeczytaj nasz kolejny artykuł:Mistrzostwa Norwegii w Serach
