2600 mieszkańców to aż nadto.
W maju przyszłego roku ukaże się raport Svalbard, w którym norweskie władze opisują swoją strategię dla archipelagu w Arktyce. Ale teraz rząd wysyła dwa ważne sygnały:
Populacja na archipelagu jest zbyt duża i nie może już rosnąć, ponadto populacja musi mieć wyższy odsetek obywateli Norwegii.
Przeczytaj nasz kolejny artykuł: Niecodzienny gość w hotelu na Svalbardzie
– Longyearbyen już nie będzie rosnąć, mówi Sekretarz Stanu John-Erik Vika (Sp) w Ministerstwie Sprawiedliwości do Klassekampen .
Głównym celem polityki Svalbardu jest zachowanie pokoju i stabilności na archipelagu. Ale pomimo faktu, że władze norweskie od dawna stawiają sobie za cel powstrzymanie wzrostu liczby ludności, na archipelagu wciąż przybywało więcej stałych mieszkańców.
Vika zwraca uwagę, że dzisiejsza populacja Svalbardu obecnie jest rekordowa – 2600 osób z 50 krajów. Odsetek obcokrajowców wynosi około jednej trzeciej i rośnie.
– Zależy nam bardziej na jakości niż na ilości – mówi sekretarz stanu.
Wypowiedź sekretarza stanu wydaje się wskazywać na to, że władze Svalbardu nie są zainteresowane zwiększaniem liczby mieszkańców. Raczej stawiają na jakość życia na wyspie. Możliwe, że taka polityka ma na celu ochronę środowiska naturalnego, które jest narażone na różnego rodzaju zagrożenia związane z rozwojem przemysłu turystycznego i satelitarnego.
Obecna sytuacja na Svalbardzie jest wynikiem wielu czynników. Są to między innymi zmiany klimatyczne, które wpłynęły na topnienie lodowców i zmianę krajobrazu wyspy, oraz rosnącej liczby turystów, którzy zainteresowani są pięknem i unikalnym charakterem tego miejsca. Jednocześnie, kończąca się działalność w kopalniach wywołała potrzebę rozwoju nowych dziedzin gospodarki.
W kontekście zwiększającej się liczby obcokrajowców na Svalbardzie, ważne jest zachowanie równowagi między ochroną środowiska naturalnego a potrzebami mieszkańców i turystów. Władze muszą zadbać o to, aby rozwój turystyki i innych dziedzin gospodarki nie wpłynął negatywnie na ekosystem wyspy i na życie mieszkańców. Jednocześnie, muszą zapewnić odpowiednią jakość życia i warunki do rozwoju dla tych, którzy już mieszkają na Svalbardzie.
