Konstytucja jest najwyższym źródłem prawa w Norwegii. Jeśli inne prawa są z nim sprzeczne, muszą ustąpić.
Dzisiejsza Konstytucja nie jest identyczna z Konstytucją z roku 1814. Wielokrotnie ją zmieniano i dodawano nowe postanowienia. Poprawki były zapisywane w tym standardzie językowym, który został użyty w istniejącej Konstytucji. § 121 Konstytucji stwierdza, że między wniesieniem projektu poprawki a uchwaleniem poprawki zawsze powinny odbyć się wybory, tak aby wyborcy mieli możliwość wypowiedzieć się w tej kwestii.
Przeczytaj również: Norwegia – Oslo, fiordy, natura i atrakcje jakie czekają na turystów
15 maja Storting rozpatrzy sześć propozycji poprawek do konstytucji. Poprawki do konstytucji muszą być uchwalone większością 2/3 głosów, a przy podejmowaniu decyzji musi być obecnych 2/3 przedstawicieli.
Oto następujące propozycje poprawek do konstytucji:
- Projekt konstytucji dotyczący zmiany art. 93 (ochrona życia od poczęcia do naturalnej śmierci)
- Propozycja konstytucyjna dotycząca zmiany artykułu 108 (Sami jako ludność tubylcza)
- Projekt konstytucji dotyczący zmiany art. 93 (o konstytucjonalizacji prawa do azylu)
- Propozycja konstytucyjna dotycząca nowego akapitu trzeciego § 95 (aby państwo nie mogło opodatkowywać usług prawnych w sprawach rozstrzyganych przez sądy)
- Projekt konstytucji dotyczący zmiany art. 98 (zakaz nieproporcjonalnej ingerencji w sferę wolności obywateli)
- Projekt konstytucji dotyczący nowego artykułu 110 a (o prawie do godnego życia i zdrowia)
121 ust
Kiedy Konstytucja została przyjęta przez Zgromadzenie Narodowe w Eidsvoll 17 maja 1814 r., Zawierała ona 110 paragrafów. Obecnie tych paragrafów jest w Konstytucji 121.
Propozycje, które zostaną rozpatrzone 15 maja, zostały zgłoszone w jednym z trzech pierwszych lat poprzedniej kadencji parlamentarnej. Zostały one następnie rozpatrzone w komisji kontroli i konstytucji.
Zmiany wymagają większości 2/3 głosów
Zmiany w konstytucji muszą być uchwalone większością 2/3 głosów, a przy podejmowaniu decyzji musi być obecnych 2/3 przedstawicieli. Poprawki do Konstytucji wchodzą w życie natychmiast, tj. jeszcze przed ich ogłoszeniem, chyba że Storting postanowi inaczej.
Krótko Konstytucji
Konstytucja zawiera podstawowe przepisy prawne dotyczące rządu norweskiego. Zmienia się to na specjalnych zasadach podanych w samej Konstytucji.
Zapisy w Konstytucji dotyczą różnych spraw: monarchii, religii i podstawowych zasad, według których Norwegia jako państwo powinna rządzić.
Konstytucja zawiera przepisy dotyczące sposobu powoływania głowy państwa (króla lub królowej), domu królewskiego i rodziny królewskiej, sposobu rekrutacji członków rządu (rady rządu), zadań rządu, sposobu wybrani przedstawiciele są wybierani do Stortingu, jak powoływani są członkowie Sądu Najwyższego, jak powoływani są najwyżsi urzędnicy państwowi (urzędnicy państwowi) oraz o podziale władzy między organami państwa. Konstytucja zawiera również postanowienia dotyczące praw człowieka oraz kontroli Stortingu nad rządem i administracją.
Ze względu na szczególne zasady zmiany przepisów Konstytucji, Konstytucja ma pierwszeństwo przed ustawami zwykłymi. Konstytucja jest jedynym prawem obowiązującym zarówno w Bokmål, jak iw Nynorsku.
Na własnych stronach Konstytucji Lovdata (https://grunnloven.lovdata.no/) można znaleźć więcej informacji o Konstytucji, w tym historyczne wersje przepisów.
Konstytucja z 1814 r
Pierwsza konstytucja Norwegii została przyjęta przez Zgromadzenie Narodowe w Eidsvoll 16 maja 1814 r., a datowana i podpisana 17 maja 1814 r. Była nowoczesna i przyszłościowa jak na swoje czasy, inspirowana między innymi Deklaracją Stanów Zjednoczonych Niepodległość w 1776 r. i rewolucja francuska w 1789 r.
Polub nas na facebooku i udostępnij innym nasz post. Dziękujemy.
Źródło: Lovdata, Stortinget, Foto: Peter Mydske/Stortinget
