Umowa o pracę w Norwegii musi zostać zawarta z każdym pracownikiem, który wykonuje określone czynności dla swojego pracodawcy. Co do zasady, każdy musi zostać zatrudniony na stałe, są jednak odstępstwa od tej reguły. Podpisany dokument powinien również posiadać pewne cechy, aby precyzyjnie określać warunki zatrudnienia.
Umowa o pracę w Norwegii – co powinna zawierać?
Umowa o pracę jest podstawowym dokumentem regulującym relacje pomiędzy pracownikiem, a pracodawcą. Dokument taki powinien zawierać m.in. opis stanowiska pracy, datę nawiązania stosunku pracy, obowiązujące okresy wypowiedzenia, oczekiwaną długość zatrudnienia, uzgodniony dzienny i tygodniowy wymiar czasu pracy wraz z przedziałem godzinowym. Obowiązkowo w umowie muszą zostać wskazane jeszcze następujące elementy:
- miejsce pracy,
- ewentualne postanowienia dotyczące czasu próbnego,
- zapisy regulujące kwestie prawa pracownika do urlopu, a także zasady ustalania terminu urlopu,
- długość przerw,
- informacje o ewentualnych umowach zbiorowych.
Wzór standardowej umowy o pracę na stronie Arbeidstilsynet.no >>>
Kiedy podpisać umowę o pracę?
Umowa o pracę w Norwegii powinna być zawsze sporządzona w formie pisemnej. Co do zasady, powinna zostać ona sporządzona na czas nieokreślony, chociaż są pewne odstępstwa od tej reguły. Dokument regulujący stosunek pracy należy podpisać jak najszybciej. W przypadku umów zawieranych na okres dłuższy, niż miesiąc, ich podpisanie powinno nastąpić najpóźniej pod koniec pierwszego miesiąca.
Czytaj również: Jaki jest podatek w Norwegii na importowane towary? >>>
Umowa na czas określony
Jak wspomnieliśmy powyżej, umowa o pracę w Norwegii co do zasady powinna zostać zawarta na czas nieokreślony. Prawo przewiduje jednak pewne odstępstwa od tej reguły i są one następujące:
- Umowa na czas określony może zostać zawarta, o ile wymaga tego specyfika danego stanowiska pracy. Wykonywane czynności zawodowe wówczas muszą być zależne od regularnego działania przedsiębiorstwa. Takie stosunki pracy najczęściej są zawierane w przypadku prac sezonowych lub przy projektach. Jeżeli jednak pracownik ma wykonywać regularne działania na rzecz pracodawcy, wówczas musi zostać on zatrudniony na czas nieokreślony.
- Określony czas trwania umowy może pojawić się również w przypadku odbywania praktyk. Są to prace instruktażowe lub mające na celu przyuczenie do zawodu.
- Umowa o pracę w Norwegii na czas określony może mieć miejsce również w przypadku, gdy dany pracownik jest zatrudniony na zastępstwo. Muszą jednak pojawić się faktyczne przesłanki zastępstwa, takie jak m.in. choroba, urlop wakacyjny lub okolicznościowy czy ciąża.
Czytaj również: Urlop w Norwegii dla pracownika – ile dni Ci przysługuje? >>>
Umowa o pracę w Norwegii, a zakaz dyskryminacji
W norweskim Kodeksie Pracy (norw. arbeidsmiljøloven) mowa jest o zakazie dyskryminacji. Pracodawca nie może oceniać pracowników w oparciu o płeć, religię, kolor skóry, pochodzenie narodowe lub etniczne, poglądy polityczne, członkostwo w związkach zawodowych, orientację seksualną, niepełnosprawność czy wiek. W praktyce wiąże się to m.in. z zakazem zadawania pytań o poglądy kandydata do pracy. Są jednak wyjątki od tej reguły, szczególnie jeżeli dane przedsiębiorstwo zajmuje się np. promocją określonych poglądów politycznych. W takim przypadku pracodawca musi jednak zamieścić odpowiednią informację w treści ogłoszenia o pracę.
Czytaj również: Odliczenia od podatku w Norwegii – co warto wiedzieć? >>>
Prawo pierwszeństwa
W odróżnieniu od polskiego prawodawstwa, norweski Kodeks Pracy gwarantuje pierwszeństwo zatrudnienia osobom, które zostały zwolnione z danej firmy z uwagi na redukcję etatów. Dotyczy to jednak sytuacji, w której pracownik posiada odpowiednie kwalifikacje do danego stanowiska pracy, zaś sam był zatrudniony w danym przedsiębiorstwie przynajmniej 12 miesięcy w ciągu ostatnich dwóch lat.
Czytaj również: Czas pracy w Norwegii – ile wynosi? >>>
Prawo pierwszeństwa odnosi się również do sytuacji, w której pracodawca zamierza zwiększyć liczbę zatrudnionych, a jednocześnie posiada pracowników w niepełnym wymiarze pracy. Obowiązuje to jednak wyłącznie w przypadku, gdy pracownik posiada odpowiednie kwalifikacje, zaś zwiększony wymiar godzinowy nie przysporzy zakładowi pracy żadnych trudności.
Czytaj również: Podatki w Norwegii dla pracowników >>>
Zadbaj o swoje prawa
Z punktu widzenia pracownika, najważniejszą kwestią jest zadbać o to, by umowa o pracę w Norwegii zawierała wszystkie niezbędne elementy oraz by w ogóle została podpisana. Należy uczynić to najszybciej, jak to tylko możliwe. W przypadku zatrudnienia na dłużej, niż miesiąc, może to nastąpić najpóźniej pod koniec pierwszego miesiąca pracy. Istotną kwestią jest również świadomość, że co do zasady stosunek pracy musi zostać zawarty na czas nieokreślony, zaś pracodawca ma zakaz dyskryminacji na etapie rekrutowania. Ciekawą kwestią jest natomiast fakt, że zwolniony pracownik w wyniku redukcji etatów ma prawo pierwszeństwa, jeżeli u byłego pracodawcy zwolni się miejsce na zbliżonym stanowisku. Musi jednak posiadać odpowiednie kwalifikacje, by rozpocząć pracę.
Opracowano na podstawie:
